🐠 Raport O Przeniesienie W Policji Argumenty

Łódź (woj. łódzkie) Zobacz innych prawników. § 13. Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej w sprawie pełnienia okresowej służby wojskowej - 1. Wniosek o przeniesienie do innej jednostki wojskowej żołnierz wnosi drogą służbową do dowódcy jednostki wojskowej, w której pozostaje Kumpel z Policji radziłby Opole ale mi to kompletnie nie pasuje twierdzi że tam nie ma dużo chętnych.. poczekam do stycznia bo liczę na to iż próg się obnizy gdy skończą się kandydaci na starych zasadach w końcu za wykształcenie obecnie jakieś 10 pkt poleciało w dół .. Post został pochwalony 0 razy Prosze o napisanie jak ma wyglądać raport o przeniesienie. Najlepiej prosiłbym w wstawienie jakowegoś wzorca. Jakiś przykladadowy. Tylko prosze o rozwinięte odpowiedz i dokładniejsze. Serdecznie prosze Post został pochwalony 0 razy diety dla niego i członków rodziny, o których mowa w art. 89 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji, za czas przejazdu i pierwszą dobę pobytu w nowym miejscu zamieszkania; 2) ryczałt na pokrycie kosztów przejazdu do nowego miejsca zamieszkania osób, o których mowa w pkt 1; Przed Trybunałem Praw Człowieka toczy się kolejna sprawa przeciwko Polsce, w której chodzi o przemoc polskiej policji. Materiał programu "Polska i Świat". TVN24 W chwili obecnej droga do służby w Policji jest zamknięta dla 99% funkcjonariuszy SG. Wiem, że zaraz odezwą się głosy, że mam co chciałem. Ale życie płata różne figle. Nic, co raz nam dane nie jest na zawsze. Obecnie wnioski o przeniesienie docierają już tylko do komórki kadrowej KG Pol i na tym etapie kończy się postępowanie Zasady przyznawania policjantom należności z tytułu krajowych podróży służbowych określa Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 31 października 2002 r. Biuro Finansów KGP wyjaśnia, jak rozliczać należności za podróż służbową, jeśli podczas jej trwania policjant przejeżdża przez miejscowość, w której na co dzień pełni służbę. Policjanta przyjętego do służby na zasadach, o których mowa w art. 25 wymagania wobec kandydata do służby w Policji ust. 5, 11 lub 12, można przenieść lub delegować do innej służby w Policji pod warunkiem przystąpienia przez niego do pominiętych zgodnie z tymi zasadami etapów postępowania kwalifikacyjnego, o których mowa w art. O zawarciu związku małżeńskiego powinien funkcjonariusz Policji Państwowej w stanie czynnym i nieczynnym zameldować pisemnie, raportem tem służbowym, dołączając dowód zawarcia małżeństwa. § 8. Samowolne zawarcie przez funkcjonarjusza Policji Państwowej związku małżeńskiego bez zezwolenia właściwego komendanta pociąga za Prośba o przeniesienie na inne stanowisko pracy, może zostać napisana przez pracownika, jeśli dotychczasowe obowiązki obniżają albo przewyższają jego kompetencje. Należy przytoczyć silne argumenty, jeśli chce się skutecznie złożyć wniosek o zmianę stanowiska pracy. Uzasadnienie musi być też zwięzłe i konkretne. Wyroby alkoholowe w postaci spirytusu, wódki oraz zacieru - 800 litrów; Tytoń do palenia - krajanka 1 820 kg; Straty Skarbu Państwa z tytułu nieodprowadzonych podatków wyniosły łącznie 1,5 mln złotych. Wydział Ogólny: W ubiegłym roku do służby w Komendzie Powiatowej Policji w Pile przyjęto 18 nowych funkcjonariuszy. Ponadto 4 raport o przeniesienie policja pdf 주제에 대한 자세한 내용은 여기를 참조하세요. Raport o przeniesienie do innej jednostki policji wzór chomikuj; Druki do pobrania – Komenda Miejska Policji w Olsztynie; raport o przeniesienie w policji wzór – Forum SFD [Przeniesienie służbowe; delegacja] – Art. 36. – Policja. – Lex xha3. Sytuacja w Komisariacie Policji w Miastku zmienia się jak w kalejdoskopie. 9 policjantów (1/5 stanu komisariatu), którzy w piątek złożyli raporty o przeniesienie do innych jednostek, wycofało je kilka godzin Policjanci mieli do tego prawo. Nikt nie wywierał na nich presji - mówi podinspektor Jan Kościuk, rzecznik prasowy Komendy Wojewódzkiej Policji w Gdańsku. Dodaje, że decyzja funkcjonariuszy nie kończy sprawy, bo na miejscu cały czas pracuje zespół kontrolny z komendy wojewódzkiej. - Chcemy poznać powody, dla których doszło do tej sytuacji i wyjaśnić, czy rzeczywiście w jednostce jest jakiś konflikt - oznajmia że policja jest formacją mundurową, gdzie obowiązują pewne procedury i zachowania. - Już mówiłem, że policjanci, jeśli były problemy, powinni zgłosić się do komendanta powiatowego albo wojewódzkiego. A nie zrobili tego - mówi Kościuk. Podobno część funkcjonariuszy stwierdziło dzisiaj, że przez raporty chcieli zwrócić na siebie który zawiadomił nas w niedzielę o całej sprawie twierdzi, że powodem złożenia raportów było blokowanie awansów i lekceważenie przez przełożonych. Z kolei osoby z kręgu kierownictwa miasteckiej policji zasugerowały, że dwóch policjantów namówiło pozostałych do takiej "akcji". Jeden z tych policjantów ma ciągle przebywać na zwolnieniach lekarskich. raport o przeniesienie w policji wzór Temat Szybkie pytania bez logowania PRO szukam wzoru raportu o przeniesienie do innej jednostki, mam zapowiedziane że mój komandire nie wyrazi zgody i stołeczny bedzie decydował więc wzorek musi być dobry :) Odpowiedzi: 3 Ilość wyświetleń: 20000 Data: 7/22/2012 12:32:31 PM Liczba szacunów: 2 raport o przeniesienie w policji Temat Szybkie pytania bez logowania Gdzie można znaleźć wzór raportu o przeniesienie w policji do innego województwa Odpowiedzi: 1 Ilość wyświetleń: 3467 Data: 2/14/2015 1:53:52 PM Liczba szacunów: 0 [...] Policji, odpękać szkółkę,potem popracować na ulicy i pochodzić trochę z buta,złapać obycie w robocie,mieć dobre trzy lata pracy takiej jak opisałem i możesz pisać raport o ktoś zauważy,ze się sprawdzałeś w pracy,to masz szanse dostania się do "kryminalnych",ale to,czy będziesz tam pracować o tym decyduje [...] Odpowiedzi: 134 Ilość wyświetleń: 20000 Data: 5/15/2009 8:22:25 AM Liczba szacunów: 0 w Wawie kadrowiec mi powioedział ze od reki bo laski tam nie chca do policji i do tego za taka kase..ale musze miec 2 lata meldunku wstecz w wawie albo wyjsc za maz za kogos z warszawybo inaczej boja sie ze zrobie tak jak ludzie robili startowali z warszawy a pozniej pisali raport o przeniesienie i lipa Odpowiedzi: 1095 Ilość wyświetleń: 20000 Data: 6/22/2005 7:27:54 PM Liczba szacunów: 0 [...] przepisami i kryteriami mogą wykonywać osoby nawet z orzeczeniem o niepełnosprawności w stopniu znacznym. Tak rozpaczliwy obraz Polskiej ochrony przebija nawet z raportu Najwyższej Izby Kontroli: Z ustaleń kontroli wynika, że w 27 badanych zakładach pracy chronionej (90%) na stanowiskach bezpośrednio związanych z dozorem i ochroną [...] Odpowiedzi: 1 Ilość wyświetleń: 1265 Data: 2/28/2012 2:12:28 AM Liczba szacunów: 0 Nie każda osoba zatrzymana w Polsce ma od razu dostęp do obrońcy O to, by zmienić polskie prawo tak, by każdy – bez względu na stopień zamożności czy wykształcenia – miał po zatrzymaniu natychmiastowy dostęp do obrońcy- opowiadają się zarówno SPT (podkomitet ONZ ds. prewencji tortur), jak i CPT (europejski komitet zapobiegania torturom) RPO powołuje się na te standardy w kolejnym piśmie do Ministra Sprawiedliwości, który od półtora roku nie odpowiada na jego wnioski w tej sprawie RPO sformułował je w 2017 r. po analizie spraw sądowych, w których policjanci zostali skazani za stosowanie tortur wobec zatrzymanych. Było to tuż przed ujawnieniem przez media, że tortury z użyciem paralizatora na komendzie policji we Wrocławiu mogły przyczynić się do śmierci Igora Stachowiaka. O pilną inicjatywę legislacyjną w tej sprawie RPO Adam Bodnar ponownie zwrócił się w do ministra Zbigniewa Ziobry. - Dostęp zatrzymanego do obrońcy od początku zatrzymania uważany jest za podstawową gwarancję prewencji tortur, na co wskazują międzynarodowe standardy, instytucje monitorujące i środowiska eksperckie - napisał Rzecznik. System taki musi objąć wszystkie osoby zatrzymane, w tym także niezamożne. Będzie to służyć zarówno obywatelom, funkcjonariuszom dokonujących zatrzymania, jak i całemu wymiarowi sprawiedliwości. Od kwietnia 2017 r. RPO czeka na odpowiedź MS 18 kwietnia 2017 r. RPO zwrócił się do ministra Zbigniewa Ziobry, wskazując na potrzebę takich zmian prawa, by każdy zatrzymany miał zagwarantowany kontakt z obrońcą już od samego początku zatrzymania. W obszernie udokumentowanym wystąpieniu Rzecznik wskazał na przykłady stosowania przez policjantów tortur (w tym wobec nieletnich, świadków i sprawców wykroczeń). Najgłośniejsza była sprawa Igora Stachowiaka, który poniósł śmierć wskutek torturowania na wrocławskim komisariacie policji w 2016 r. RPO uznaje, że tortury w Polsce to problem wciąż aktualny, wymagający działań o charakterze systemowym, w tym - edukacyjnych, legislacyjnych, administracyjnych, sądowych. Wobec braku odpowiedzi, RPO ponowił wystąpienie do ministra 6 lipca 2017 r. i 13 października 2017 r. 8 stycznia 2018 r. napisał w tej sprawie do premiera Mateusza Morawieckiego. W odpowiedzi dostał skan pisma z 12 stycznia 2018r., skierowanego przez szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów do Ministra Sprawiedliwości z prośbą o udzielenie Rzecznikowi odpowiedzi. 26 kwietnia 2018 r. RPO napisał premierowi, że nadal nie otrzymał stanowiska ministra. Po wizycie CPT i SPT w Polsce - Z ubolewaniem przyjmuję brak odpowiedzi ze strony Pana Ministra i liczę na konstruktywną współpracę w zakresie zapobiegania torturom w Polsce – napisał Adam Bodnar w najnowszym wystąpieniu do MS z 27 września 2018 r. Powołał się na wizyty w Polsce, które w tym roku przeprowadziły dwa międzynarodowe organy. W maju 2018 r. po raz szósty miejsca pozbawienia wolności w Polsce wizytowała delegacja Europejskiego Komitetu Zapobiegania Torturom oraz Nieludzkiemu i Poniżającemu Traktowaniu (CPT). To funkcjonujący w strukturze Rady Europy niezależny międzynarodowy organ monitorujący miejsca pozbawienia wolności na terytorium państw-sygnatariuszy Europejskiej Konwencji o zapobieganiu torturom oraz nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu albo karaniu z 26 listopada 1987 r. Polska ratyfikowała ją w 1994 r. Raport CPT z 25 lipca 2018 r. odniósł się do stanu realizacji rekomendacji z poprzednich wizyt w Polsce. Wiele z nich nie zostało bowiem zrealizowanych. Wśród nich wskazano brak należytej realizacji praw osób umieszczanych w policyjnych pomieszczeniach dla zatrzymanych, w tym do bezzwłocznego dostępu do adwokata, do powiadomienia osób trzecich o zatrzymaniu oraz dostępu do badań medycznych. CPT podkreśla, że mimo iż prawo dostępu do prawnika stanowi podstawowe zabezpieczenie przed złym traktowaniem, praktyczny dostęp zatrzymanych do realizacji tego prawa nadal jest problemem. Ponadto w polskim prawie brak jest przepisów przewidujących wyznaczenie obrońcy z urzędu przed etapem postępowania sądowego. W związku z tym osoby znajdujące się w areszcie, które nie są w stanie zapłacić za usługi prawne, są faktycznie pozbawione prawa dostępu do prawnika. CPT wezwał władze do niezwłocznego zagwarantowania dostępu do prawnika wszystkim osobom od samego początku pozbawienia wolności. Wezwał też, by władze we współpracy z samorządem prawniczym opracowały pełnoprawny i właściwie finansowany system pomocy prawnej dla osób znajdujących się w areszcie policyjnym, które nie są w stanie ponieść kosztów pomocy prawnej. Z kolei w lipcu 2018 r. w Polsce przebywała delegacja Podkomitetu ds. Prewencji Tortur ONZ (SPT). Jest to niezależny organ ustanowiony przez Protokół fakultatywny do Konwencji Narodów Zjednoczonych ws. zakazu stosowania tortur oraz innego okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania (OPCAT). Była to pierwsza wizyta delegacji SPT w naszym kraju. Każde państwo-strona Konwencji ma obowiązek utworzyć Krajowy Mechanizm Prewencji Tortur. W Polsce od 10 lat funkcję tę pełni RPO. Raport SPT z tej wizytacji ma być gotowy pół roku od niej. W trakcie roboczego podsumowania wizyty 18 lipca 2018 r. w Prokuraturze Krajowej przewodnicząca delegacji wskazała na brak realnego dostępu osób zatrzymanych do pomocy obrońcy, od momentu zatrzymania. Należy więc spodziewać się, że Podkomitet wyda w tym zakresie odpowiednie rekomendacje – podkreśla RPO. SPT wielokrotnie rekomendował sygnatariuszom OPCAT, by osoby zatrzymane, niezależnie od swojej sytuacji finansowej, miały zapewniony praktyczny dostęp do prawnika od pierwszych chwil zatrzymania. Taki kontakt z obrońcą jest pojęciem szerszym niż udzielanie pomocy prawnej, wyłącznie do celów obrony w postępowaniu karnym. Obecność obrońcy może nie tylko zniechęcać policję do złego traktowania osób pozbawionych wolności, ale także stanowić ochronę dla samych funkcjonariuszy, w przypadku formułowania bezpodstawnych zarzutów o niewłaściwym traktowaniu. Ponadto prawnik jest kluczową osobą, która może zapewnić pomoc zatrzymanemu w wykonywaniu jego praw, w tym w dostępie do mechanizmów skargowych. Dostęp ten powinien być również zapewniony osobom niezamożnym. Jeśli bowiem osoby pozbawione wolności nie mają dostępu do prawnika z przyczyn ekonomicznych, to prawo do jego posiadania i rola w zakresie prewencji tortur ma wyłącznie hipotetyczny i teoretyczny charakter. Brak dostępu do pomocy prawnej tej grupy osób narusza również zasady równości wobec prawa i dostępu do wymiaru sprawiedliwości bez dyskryminacji. Sprawa 70-latka z Ryk RPO napisał ministrowi, że o tym, że taki system jest niezbędny, świadczy także ujawnienie w sierpniu 2018 r. przez pracowników Krajowego Mechanizmu Prewencji Tortur pobicia 70-letniego zatrzymanego w Komendzie Powiatowej Policji w Rykach. Jest on osobą starszą, schorowaną i najprawdopodobniej nie mógłby zapewnić sobie obrońcy z wyboru, bez znaczącego uszczerbku finansowego. Obrońca z urzędu - o ile zostałby przyznany - miałby z nim kontakt dopiero po zwolnieniu z aresztu policyjnego, gdy ślady obrażeń prawdopodobnie nie byłyby już widoczne. Tortury prawdopodobnie zatem nigdy nie zostałyby zgłoszone, a sprawcy nie zostaliby pociągnięci do odpowiedzialności karnej. System wyznaczania obrońców z urzędu, z punktu widzenia prewencji tortur, jest więc wadliwy i wymaga zmiany. Na rolę obrońcy należy więc patrzeć nie tylko w kontekście obrony w postępowaniu karnym, ale przede wszystkim jako element systemu ochrony przed torturami oraz dopełnienie systemu nadzoru miejsc zatrzymań oraz mechanizmu skargowego, wykonywanego przez niezależne organy. Sytuacja wydaje się RPO alarmująca, gdyż oprócz prawomocnych wyroków sądów, jakie uprawomocniają się corocznie i wskazują na systematyczne stosowanie tortu przez funkcjonariuszy policji, informacje o takich praktykach są otrzymywane coraz częściej przez członków KMPT podczas monitoringu miejsc zatrzymań. Zdarza się, że osoby pozbawione wolności (w tym nieletni) mają obrażenia, zgłaszają, że byli przesłuchiwani lub rozpytywani bez obecności rodziców, opiekunów lub obrońców i stosowano wobec nich przemoc, w tym tortury. Część ze zgłoszonych zarzutów znajduje potwierdzenie w dokumentacji. Wytyczne ONZ ws. pomocy prawnej Rzecznik przedstawił też ministrowi zasady i wytyczne Zgromadzenia Ogólnego ONZ z 20 grudnia 2012 r. w zakresie dostępu do pomocy prawnej w sprawach karnych. Podkreślono w nich że: każdy zatrzymany, aresztowany, podejrzany lub oskarżony o przestępstwo podlegające karze pozbawienia wolności ma być uprawniony do pomocy prawnej na wszystkich etapach, w tym postępowania przygotowawczego kto nie ma pomocy prawnej, powinien mieć ją przyznaną bezpłatnie, jeśli nie posiada wystarczających środków finansowych, a wymaga tego interes wymiaru sprawiedliwości pomoc prawna obejmuje nieograniczony dostęp do niej dla osób zatrzymanych, poufność komunikacji, dostęp do akt sprawy i odpowiedniego czasu oraz urządzeń do przygotowania obrony dla zapewnienia szybkiego dostępu do pomocy prawnej, w szczególności na posterunkach policji, zaleca się utworzenie listy prawników, w porozumieniu z samorządem prawniczym policja i organy wymiaru sprawiedliwości nie będą podejmować arbitralnych decyzji ograniczających prawo lub dostępu do takiej pomocy w stosownych przypadkach należy zapewnić pomoc prawną świadkom (np. gdy są narażeni na ryzyko oskarżenia) nawet, gdy państwo dokonuje oceny, czy dana osoba kwalifikuje się do pomocy prawnej, należy na czas tej oceny zapewnić wstępną pomoc prawną (wobec dzieci taka ocena nie może być stosowana) Ponadto RPO zwrócił ministrowi uwagę na publikację dotyczącą implementacji tzw. Reguł Mandeli w postępowaniu z więźniami, wydaną przez Organizację Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OSCE) oraz Penal Reform International (PRI) pt. Guidance Document on the Nelson Mandela Rules - Implementing the United Nations revised Standard Minimum Rules for the Treatment of Prisoners. Wskazano w niej, że więźniowie, którzy mają dostęp do porad prawnych, są bardziej świadomi i mogą korzystać, również za pośrednictwem swoich prawników, ze środków alternatywnych do aresztu tymczasowego. Dlatego adwokaci i podmioty świadczące pomoc prawną odgrywają ważną rolę w unikaniu niepotrzebnego stosowania uwięzienia, co może zmniejszyć przeludnienie więzień. Argument ten jest niezwykle istotny w świetle wizyty w Polsce delegacji SPT, która opowiedziała się za szerszym stosowaniem środków alternatywnych do pozbawienia wolności, co pozwoliłoby na zmniejszenie liczby osadzonych, a tym samym przyczyniłoby się do poprawy ich warunków bytowych. Na podstawie art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2015 r. poz. 355, z późn. postanawia się, co następuje: § 1. 1. Adaptacja zawodowa policjanta trwa w okresie służby przygotowawczej, przygotowuje policjanta do pełnienia służby, kształtuje jego postawę zgodnie z Zasadami Etyki Zawodowej Policjanta i składa się z następujących etapów: 1) odbywanie nauki w ramach szkolenia zawodowego podstawowego w jednostce szkoleniowej Policji; 2) delegowanie do czasowego pełnienia służby w oddziale prewencji Policji albo samodzielnym pododdziale prewencji Policji; 3) pełnienie służby w jednostce organizacyjnej Policji innej niż wymieniona w pkt 1 i 2. 2. Adaptacja zawodowa policjanta, który odbył służbę kandydacką, nie składa się z etapu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2. 3. Na wniosek komendanta wojewódzkiego Policji, Komendanta Stołecznego Policji, komendanta szkoły policyjnej, Komendanta-Rektora Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie, dyrektora biura albo równorzędnej komórki organizacyjnej Komendy Głównej Policji lub na pisemny raport policjanta skierowany drogą służbową do Komendanta Głównego Policji kierownik komórki organizacyjnej Komendy Głównej Policji właściwej w sprawach szkolenia może: 1) wyrazić zgodę na nieodbywanie etapu adaptacji zawodowej, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, policjanta, który: a) pełni służbę w komórce organizacyjnej właściwej w sprawach techniki operacyjnej, albo b) jest członkiem personelu lotniczego, posiadającym uprawienia lotnicze w określonej specjalności, albo personelu medycznego w oddziale prewencji Policji, albo w samodzielnym pododdziale prewencji Policji, albo c) wykonuje zadania służbowe o szczególnym charakterze; 2) wyrazić zgodę na zmianę terminu lub miejsca etapu adaptacji zawodowej, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, w przypadku: a) czasowej niezdolności policjanta do służby, b) korzystania przez policjanta z uprawnień związanych z rodzicielstwem, c) wystąpienia innej, niż określona w lit. a i b, szczególnie uzasadnionej przyczyny. § 2. 1. Adaptację zawodową policjanta wspiera opiekun służbowy. 2. Funkcję opiekuna służbowego sprawuje: 1) policjant wyznaczony przez kierownika jednostki szkoleniowej Policji – w okresie odbywania przez policjanta szkolenia zawodowego podstawowego; 2) policjant wyznaczony przez dowódcę oddziału prewencji Policji albo samodzielnego pododdziału prewencji Policji – w okresie delegowania policjanta do czasowego pełnienia służby w tym oddziale albo pododdziale; 3) policjant wyznaczony przez kierownika jednostki organizacyjnej Policji – w okresie pełnienia służby w jednostce organizacyjnej Policji innej niż wymieniona w pkt 1 i 2. § 3. Do zadań opiekuna służbowego, o którym mowa w § 2 ust. 2: 1) w pkt 1 – należy w szczególności monitorowanie procesu zdobywania wiedzy i umiejętności zawodowych policjanta odbywającego szkolenie zawodowe podstawowe; 2) w pkt 2 – należy w szczególności: a) zapoznanie policjanta ze specyfiką służby w oddziale prewencji Policji albo samodzielnym pododdziale prewencji Policji, b) udzielanie policjantowi w razie potrzeby wskazówek dotyczących sposobu wykonywania poleceń i zadań służbowych, c) sporządzenie notatki służbowej dotyczącej delegowania policjanta do czasowego pełnienia służby w oddziale prewencji Policji albo samodzielnym pododdziale prewencji Policji; 3) w pkt 3 – należy w szczególności: a) zapoznanie policjanta z zakresem działania komórki organizacyjnej, w której pełni służbę, a także zakresem obowiązków na zajmowanym stanowisku służbowym, b) wdrażanie policjanta do samodzielnego realizowania zadań, c) udzielanie policjantowi pomocy w przyswajaniu wiedzy i nabywaniu umiejętności zawodowych, d) udzielanie policjantowi wskazówek dotyczących sposobu wykonywania zadań służbowych, e) przekazywanie przełożonemu właściwemu w sprawach osobowych policjanta, spostrzeżeń z jego adaptacji zawodowej, przede wszystkim w terminach poprzedzających sporządzenie opinii służbowej. § 4. 1. Po zakończeniu etapu adaptacji zawodowej, o którym mowa w § 1 ust. 1 pkt 2, dowódca oddziału prewencji Policji albo samodzielnego pododdziału prewencji Policji niezwłocznie przesyła do właściwego komendanta wojewódzkiego Policji lub Komendanta Stołecznego Policji, a w Komendzie Głównej Policji – do dyrektora biura albo równorzędnej komórki organizacyjnej notatkę służbową, o której mowa w § 3 pkt 2 lit. c, w celu jej przekazania kierownikowi komórki organizacyjnej Policji, do której kierowany jest policjant po zakończeniu tego etapu, a następnie włączenia jej do akt osobowych policjanta. 2. Notatka służbowa, o której mowa w § 3 pkt 2 lit. c, w szczególności powinna zawierać informacje na temat: 1) okresu i miejsca delegowania policjanta; 2) zakresu realizowanych przez niego zadań i czynności służbowych; 3) liczby nadgodzin; 4) liczby dni wykorzystanego urlopu; 5) liczby dni przebywania na zwolnieniu lekarskim. § 5. 1. W ramach etapu, o którym mowa w § 1 ust. 1 pkt 3, kierownik jednostki organizacyjnej Policji lub osoba przez niego wyznaczona, a w Komendzie Głównej Policji – dyrektor biura albo równorzędnej komórki organizacyjnej, w której policjant pełni służbę, lub osoba przez niego wyznaczona co najmniej raz na 12 miesięcy przeprowadza z policjantem rozmowę w celu podsumowania dotychczasowego przebiegu tej adaptacji. 2. W trakcie rozmowy, o której mowa w ust. 1, przeprowadzający ją przede wszystkim zapoznaje się z ewentualnymi uwagami lub spostrzeżeniami policjanta, dotyczącymi przebiegu etapu, o którym mowa w § 1 ust. 1 pkt 3. 3. W przypadku zasadności uwag policjanta do przebiegu tego etapu adaptacji zawodowej kierownik jednostki organizacyjnej Policji lub osoba przez niego wyznaczona, a w Komendzie Głównej Policji – dyrektor biura albo równorzędnej komórki organizacyjnej, w której policjant pełni służbę, lub osoba przez niego wyznaczona podejmuje decyzję o wdrożeniu działań mających na celu zapewnienie prawidłowego przebiegu adaptacji zawodowej policjanta. § 6. 1. W przypadku policjanta, który pełni służbę w komórce, o której mowa w § 1 ust. 3 pkt 1 lit. a, rozmowę przeprowadza bezpośredni przełożony policjanta. 2. Przepisy § 5 ust. 2–3 stosuje się odpowiednio. § 7. Traci moc decyzja nr 374 Komendanta Głównego Policji z dnia 22 września 2009 r. w sprawie adaptacji zawodowej policjantów w służbie przygotowawczej (Dz. Urz. KGP poz. 66 oraz z 2012 r. poz. 54). § 8. Decyzja wchodzi w życie z dniem podpisania. Komendant Główny Policji nadinsp. Jarosław Szymczyk 1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2015 r. poz. 529, 1045, 1066, 1217, 1268, 1890, 2023 i 2281 oraz z 2016 r. poz. 147, 437, 669 i 862. raport o przeniesienie policja Temat Szybkie pytania bez logowania raport o przeniesienie policja Odpowiedzi: 1 Ilość wyświetleń: 1509 Data: 9/22/2015 9:57:10 PM Liczba szacunów: 0

raport o przeniesienie w policji argumenty