🦒 Mitologia Egipska Bogowie I Boginie

Srpskohrvatski / српскохрватски. Z Wikipedii, wolnej encyklopedii. mitologii egipskiej bogini, żona , matka ; bogini nieba, opiekuńcze bóstwo Górnego Egiptu [ potrzebny przypis ] Początkowo wyobrażana była pod postacią , a potem w postaci ludzkiej kobiety z czapką w formie sępa oraz koroną. Kult Mut był czasie Rea. Córka Uranosa i Gai, siostra i żona Kronosa, z którym miała dzieci: Hestię, Demeter, Herę, Hadesa, Posejdona i Zeusa. Niestety Kronos połykał wszystkie swoje dzieci zaraz po urodzenie w obawie, że któreś z nich mogło pozbawić go władzy. Jednak kiedy urodził się Zeus, Rea podstępnie oszukała męża i zamiast syna Kronos Koty w Egipcie – mruczący bogowie. W Egipcie czczono wielu bogów. Nie można mówić o jednej religii, która obowiązywała na danym terenie. Kulty pojawiały się lokalnie, po czym znikały, zastąpione przez nowe lub rozprzestrzeniały się na inne regiony. Tak było z kotami. Koty w Egipcie otaczano czcią. Była to cześć tak wielka Kategoria grupuje artykuły dotyczące greckich bogiń. Wikiprojekt: Mitologia grecka. Zobacz też: propozycje tematów z zakresu mitologii greckiej. Lakszmi. W hinduizmie bogini szczęścia, bogactwa, piękna i urodzaju, będąca żoną Wisznu w każdym jego wcieleniu. Wśród awatarów Lakszmi należały m.in. Radha i Rukmini. Bogini podobnie jak Afrodyta wyłoniła się z praoceanu i zasiadła na swoim lotosowym tronie z kwiatem lotosu w lewej dłoni. Lakszmi przedstawiana jest zwykle Ceres. Rzymska bogini płodności i rolnictwa, była patronką rolników i obrońcą plebejczyków. Była powszechnie sławiona za zdolność błogosławienia rocznych zbiorów zbóż. Zaadaptowana z greckiego bóstwa Demeter, Ceres była czczona jako matka Prozerpiny, której porwanie przez Plutona było głównym epizodem w mitologii greckiej Boskie części ciała mogły działać jako oddzielne bóstwa, takie jak Oko Ra i Ręka Atuma, które były personifikowane jako boginie. Bogowie byli tak pełni życiodajnej mocy, że nawet ich płyny ustrojowe mogły przekształcić się w inne żywe istoty; Mówiono, że ludzkość wyrosła z łez boga stwórcy, a inne bóstwa z jego potu. Cerber. Pies strzegący bram do świata podziemnego. Według Hezjoda (ok. 750 p.n.e.) w Teogonii posiadał pięćdziesiąt głów, w późniejszych wersjach o Cerberze liczna głów zmalała do trzech (mogły one symbolizować przeszłość, przyszłość i teraźniejszość). Herkules udusił go gołymi rękami. Natomiast Dante dał mu ludzkie To jest strona ujednoznaczniająca. Poniżej znajdują się różne znaczenia hasła „ Bóg śmierci ”. Anubis – mitologia egipska, później zastąpiony przez Ozyrysa. Azrael – islam. Balor – mitologia celtycka. Mictlantecuhtli – mitologia aztecka. Jama – hinduistyczny bóg śmierci i zmarłych. Mot – mitologia bliskowschodnia. Okeanidy. Nimfy morskie w greckiej mitologii, córki tytana Okeanosa i tytanidy Tetydy. Okeanidy były również nazywane oceanidami, a każda z nich była patronką rzeki, morza, jeziora lub stawu. Według podań było 3 tysiące okeanid, tyle co ich braci (Potamoi) będących personifikacją rzek. Okeanidy były również odpowiedzialne za Starożytność. Rozpustni bogowie. Ostra pornografia w egipskiej mitologii [18+] Kategoria: Starożytność. Data publikacji: 16.07.2014. Autor: Wojciech Wróbel. Bogowie starożytnych Greków i Rzymian byli ludzcy, kochali, nienawidzili i uprawiali mnóstwo seksu. A ci egipscy? Oni już zupełnie zapominali o granicach przyzwoitości. Neith(eg. Net) – w mitologii egipskiej wojownicza bogini w Delcie (Sais), z czasem zyskała na popularności (szczyt jej świetności przypadł na panowanie saickiej XXVI dynastii). Przedstawiana jako kobieta z łukiem i strzałami. Była czasami uważana za opiekunkę zmarłych(niektórzy uważają, że zwyczaj umieszczania łuku i strzał w grobie zmarłych wskazywał właśnie na jej kult SGEEAry. Ozyrys Ozyrys to jeden z popularniejszych bogów. Wchodzi on w skład Enneady, najważniejszej dziewiątki... Re Był najważniejszym i najbardziej uniwersalnym bogiem w mitologii egipskiej. Uważano go za boga... Izyda Bogini matek była przykładem dla wszystkich żon w Egipcie. Wiecznie opiekowała się swoim synem i ciągle... Set W każdej mitologii jest taka postać, która posiada, chociaż pierwiastek zła. W mitologii Egipskiej jest to... Anubis Anubis to potężny bóg zmarłych z egipskiego panteonu. Uważano go za wynalazcę mumifikacji... Nut Nut to niezbyt słynna bogini nieba i matka wszystkich ciał niebieskich. Nie miała zatem swoich świątyń... Neftyda Neftyda to jedna z najłagodniejszych i najukochańszych bogiń z egipskiego panteonu. Była to... Geb Geb to bóg, który razem z Nut stanowili podstawę świata. Co ciekawe podobno jego śmiech powodował... Więcej: Zeus Zeus jest olimpijskim bogiem nieba i grzmotów, królem wszystkich innych bogów i ludzi, a zatem główną... Posejdon Posejdon jest gwałtownym i bezlitosnym bogiem morza. Jeden z Dwunastu Olimpijczyków, obawiał się... Hefajstos Hefajstos jest bogiem kowali i ognia. Nazywany „niebiańskim rzemieślnikiem”, był także związany z innymi zawodami... Atena Nazwa Ateny jest ściśle związana z nazwą miasta Ateny. Starożytni Grecy debatowali, czy otrzymała... Artemida Artemida jest olimpijską boginią polowania, księżyca i czystości; z czasem związała się również z porodem i... Apollo Apollo był bogiem wielu rzeczy, co czyni go jednym z ważniejszych bogów w mitologii greckiej. Był... Tajemnice Piramidy Cheopsa Budowniczowie wyrównali teren, a na jego środku umieścili potężny... Jowisz Najwyższe bóstwo rzymskiej religii, potężny Jowisz był bogiem nieba i grzmotów, którego symbolami były dąb... Neptun Neptun był rzymskim bogiem wód i mórz, który kontrolował wiatry i burze. Znany również jako Neptunus Equester, był... Ceres Rzymska bogini płodności i rolnictwa, była patronką rolników i obrońcą plebejczyków. Była... Westa Bogini ogniska i domu, Westa była rzymskim bóstwem, które symbolizowało wiarę, rodzinę i porządek domowy... Wenus Wenus była rzymską boginią miłości, opieki matczynej, rozmnażania seksualnego i pożądania erotycznego... Diana Diana była rzymską boginią polowania, dziewiczej przyrody i zamieszkujących ją zwierząt. Unikając... Struktura armii Rzymskiej Armia rzymska dzieliła sie na dwa główne typy żołnierzy... Mitologia starożytnego Egiptu w porównaniu z mitologią rzymską lub grecką jest mniej znana i rzadziej pojawiała się w literaturze oraz sztuce późniejszych epok. Rozwijała się przez trzy tysiące lat istnienia tej niezwykle potężnej cywilizacji. Starożytni Egipcjanie wierzyli w bogów, którzy przybierali postacie zwierząt lub pół zwierząt, a każda władza w Egipcie pochodziła właśnie od nich. Znajomość mitologii egipskiej i ich bogów może przydać się na egzaminie ósmoklasisty lub na maturze. Oto najważniejsi bogowie egipscy. Zobacz film: "Jak możesz pomóc maluchowi odnaleźć się w nowym środowisku?" spis treści 1. Powstanie mitologii egipskiej 2. Powstanie świata i pierwsi bogowie w mitologii egipskiej 3. Najważniejsi bogowie egipscy Bogowie egipscy - Ra (Re) Bogowie egipscy - Ozyrys Bogowie egipscy - Horus Bogowie egipscy - Izyda Bogowie egipscy - Set Bogowie egipscy - Anubis 4. Inni bogowie egipscy rozwiń 1. Powstanie mitologii egipskiej Mitologia egipska jest zbiorem mitów, które mają na celu ugruntowanie pozycji oraz określenie funkcji bogów w wierzeniach ludzi mieszkających w państwie Faraonów aż do nadejścia wielkich religii monoteistycznych: chrześcijaństwa i islamu. Początek powstawania mitów egipskich uznajemy połowę IV tysiąclecia gdy ne terenie obecnej doliny i delty Nilu zaczęły zawiązywać się pierwsze państwa, ostatecznie zjednoczone w dwa królewstwa Egiptu Dolnego - Delty i Górnego - Doliny. Królestwa te zostały ostatecznie połączone w jedno państwo. Razem ze zjednoczeniem politycznym ziem tego kraju, zmieniał się również system wierzeń. Niektóre lokalne bóstwa zyskiwały przewagę nad innymi, tworząc panteony i hierarchie. Zadaniem mitów było uzasadnianie i wyjaśnianie roli poszczególnych bogów, a także ugruntowanie miejsc ich kultu i przewagę nad innymi ośrodkami. Mity te często pełniły funkcję propagandową - podpierały od strony metafizycznej przewagę polityczną jednych ośrodków kultu nad innymi. Kolegia kapłańskie podejmowały działania, aby miejsce, nad którym sprawowały opiekę, włączyć do cyklu mitów, które uzyskały już miejsce w systemie wierzeń starożytnych Egipcjan. Mitologię egipską cechował głównie politeizm oraz zoomorfizm. 2. Powstanie świata i pierwsi bogowie w mitologii egipskiej W mitologii egipskiej na początku istniał wielki praocean (Nun), z którego powstał twórca i pierwszy bóg - Ra (Re). Zaczął on z chaosu wydobywać ład oraz budować świat. Stworzył pierwszą parę bóstw: boginię wilgoci Tefnut oraz boga powietrza Szu. Z wymienionego związku zrodziło się niebo - bogini Nut i ziemia - bóg Geb. Oni zaś mieli czworo dzieci: Izydę, Seta, Ozyrysa i Neftydę. Inna wersja podaje, że pierwszym bogiem był Atum, który wyłonił się zza pagórka, był jednak utożsamiany z Ra, nawet łączono te dwa imiona, nazywając tego biga Ra-Atum. W świecie tym panował porządek, sprawiedliwość i prawda - maat. Istniał jednak wciąż chaos, którego celem było pochłonięcie tego porządku. Istnienie świata zależało od utrzymania równowagi między tymi dwoma siłami. Bogowie rządzili na świecie. W najlepszym okresie ich panowania na czele panteonu stał Ozyrys, jednak został on zabity przez zazdrosnego Seta, który po poćwiartował i wrzucił do Nilu. Zabitego boga udało się wskrzesić jego żonie - Izydzie, przy pomocy Anubisa, który pokazał jej, jak za pomocą bandaży można złączyć ciało. Z tego związku narodził się Horus, który, gdy dorósł, zaczął domagać się władzy. Dlatego też została ona podzielona: Ra był władcą nieba, Ozyrys podziemi, a Horus Ziemi. 3. Najważniejsi bogowie egipscy Bogowie egipscy - Ra (Re) Ra był bogiem słońca, stwórcą świata i ładu we Wszechświecie, panem bogów, ludzi żywych i zmarłych. Przedstawiano go z dyskiem słonecznym na głowie oraz głową Sokoła. Zgodnie z mitologią w dzień pływał barką po niebie, wieczorem zaś połykała go bogini Nut, aby rano mógł ponownie się narodzić. Bóg państwowy w Helipolis, w czasach Nowego Państwa świecił najwyższe triumfy. Czczono go w wielu różnych miejscach na terenie Starożytnego Egiptu. Bogowie egipscy - Ozyrys Ozyrys był bogiem Ziemi, przedstawianym jako człowieka owiniętego w całun, z berłem i flagellum w rękach. Na głowie miał białą koronę z rogami i piórami. Jego kult rozszedł się po całym Egipcie. Według mitologii był zmarłym władcą Krainy Zachodniej i odradzał się w swym synie - Horusie. Ozyrys jako bóg zmarłych stał się symbolem wiecznego życia, był bogiem wegetacji i odradzającej się przyrody. Utożsamiano go z wodami Nilu, a także z Księżycem i jego fazami. Bogowie egipscy - Horus Horus był synem Ozyrysa i Izydy. Bóg nieba. Opiekował się monarchią egipską, a ten, kto panował, przybierał jego imię, utożsamiając się z nim. Był to najstarszy bóg państwowy utożsamiany z instytucją władzy królewskiej. Miał głowę sokoła zwieńczoną tarczą słoneczną, przybierał również postać dziecka z palcem w ustach. Bogowie egipscy - Izyda Izyda była opiekunką ludzi. Przedstawiano ją jako kobietę z tarczą słoneczną między krowimi rogami, w dłoniach miała berło lub znak życia ANCH. Żona (i siostra) Ozyrysa i matka Horusa, z którym często przedstawiana jest na rękach. Kulty Izydy dotarł poza Egipt: Sumerowie i Babilończycy czcili ją jako boginię Isztar, w **Palestynie i Syrii jako Anat i Astre. W mitologii greckiej to Demeter Artemida, Nemezis, Persefona lub Afrodyta. Celtowie i Skandynawowie czcili ją jako Izoldę. Bogowie egipscy - Set Syn Nut i Geba, bóg burzy i pustyni. Brat, a jednocześnie wróg Ozyrysa, którego okrutnie zabił. Prowadził wojnę o władzę w Egipcie z Horusem, przynosił zło. Jego wizerunek przedstawiano jako niezidentyfikowane zwierzę. Bogowie egipscy - Anubis Anubis był bogiem zmarłych. Jego zwierzęciem był czarny pies. Bóg ten pomagał w zaświatach Ozyrysowi, gdzie prześwietlał ludzkie myśli. Związany był z mumifikacją zwłok, był jednym z władców podziemia. 4. Inni bogowie egipscy Wśród innych bogów egipskich znajdowali się Amon; Apopis; Babi; Geb; Heket; Chonsu; Mechit; Nechbet; Neftyda; Nut; Onubis; Ptah; Sobek; Szu; Tefnut. polecamy Kategoria: Starożytność Data publikacji: Bogowie starożytnych Greków i Rzymian byli ludzcy, kochali, nienawidzili i uprawiali mnóstwo seksu. A ci egipscy? Oni już zupełnie zapominali o granicach przyzwoitości. Ale tylko dla dobra sprawy! Egipcjanie, jak już pisaliśmy w artykułach o prostytucji i o erotycznych klątwach, mieli swobodne podejście do seksu. Nic więc dziwnego, że także w ich religijnych tekstach pojawiały się niemal pornograficzne opisy rozmaitych rodzajów miłości. Nie dajmy się jednak zwieść! Bogowie greccy i rzymscy byli rozwiąźli. Tymczasem ich egipscy kuzyni uważali się za stworzonych do wyższych celów. Oddawali się aktom miłosnym nie dla przyjemności, lecz w celach czysto użytkowych, by stworzyć, spłodzić, bądź upokorzyć adwersarza. Oto kilka przykładów. Boska masturbacja jako początek dziejów Herodot, opisujący Egipt w V w. jedno z miast nazwał Heliopolis. Nazwa ta oznacza „miasto słońca”. To właśnie tam, około 3000 r. kapłani opracowali jedną z funkcjonujących w Egipcie kosmogonii – prób wytłumaczenia powstania świata. Według niej Atum – bóg utożsamiany ze słońcem – miał wyłonić się z Nu – nicości. Sam będąc istotą doskonałą rozpoczął tworzenie bóstw. Dziś znamy dwie wersje „aktu stworzenia”: Ujął dłonią swój wzwiedziony członek i wzbudził w nim rozkosz – tak zrodziły się bliźniaki Szu i Tefnut. Według drugiej wersji Szu, bóg wiatru miał zostać wykichany, a Tefnut, bogini wilgoci, wypluta przez ich rodziciela, któremu uprzednio za małżonkę posłużyła dłoń. Izyda karmiąca syna poczętego z zombie-mężem. Którejkolwiek wersji byśmy się nie trzymali, wychodzi na to, że pierwsi z bogów zaliczanych do heliopolitańskiej Dziewiątki (dziewięć najważniejszych bóstw Egiptu) zostali poczęci w akcie samogwałtu. Urocze. Cała reszta bogów została poczęta raczej klasycznie. To znaczy w miarę klasycznie. Szu i Tefnut byli co prawda rodzeństwem, jednak skoro nie było nikogo innego pod ręką, sami musieli spłodzić Geb i Nut. Ci zaś dali początek Ozyrysowi, jego żonie Izydzie, Setowi i jego małżonce Nefrydzie. Co ciekawe w mitach tłumaczących stworzenie świata rzadko mowa jest o stworzeniu człowieka. Odnajdujemy ją dopiero w powstałym najpewniej później micie o Chnumie. Ten bóg-baran miał ulepić ludzi na kole garncarskim, uczynić ich genitalia sprawne i dobrze ulokowane, oraz nauczyć jak się rozmnażać. Zobacz również:Usługi pogrzebowe. Największy postrach starożytnych EgipcjanTowar na wagę złota. Jakim cudem egipskie mumie stały się poszukiwanym lekarstwem?Seks ze zwierzętami. Przemilczany problem średniowiecza [18+] Sztuczny członek i zombie-seks Bracia, Set i Ozyrys, kłócili się długo o władzę. W skutek nierozstrzygalnego sporu Set zamordował brata i rozrzucił jego kawałki po świecie. Zdruzgotana małżonka Ozyrysa, Izyda rozpoczęła poszukiwania kawałków męża, aby złożyć go do kupy i w miarę możliwości spróbować spłodzić z nim kogoś, kto będzie mógł pomścić krzywdy ojca. Uzbierała więc fragmenty Ozyrysa, jednak bez części najistotniejszej dla samego aktu płodzenia. Dla obdarzonej magiczną mocą bogini nie była to jednak żadna przeszkoda. Ów zaginiony fragment ciała stworzyła sama i przymocowała mężowi. Następnie tchnęła w niego życie i pod postacią kani, bądź też krogulca, poczęła syna. Dlaczego zrobiła to w formie ptasiej, a nie ludzkiej nie wiadomo. Możemy się tylko domyślać, że to dzięki temu owoc igraszek ptaka i zombie – Horus – przedstawiany jest jako człowiek z głową sokoła. W taki oto sposób Ozyrys odszedł z tego świata, stał się panem krainy umarłych, a jego syn rozpoczął drogę do pomszczenia ojca. Drogę, w której wielką rolę odegrać miało boskie nasienie, które, co oczywiste, jest złote i… gadające. Masz z kimś problem? Gwałt analny pomoże! Gdy Horus dorósł rozpoczął batalię o odzyskanie schedy po ojcu. Rozmaite sądy bogów, pojedynki i konkursy nie dawały skutku. A były to konkurencje dość dziwaczne. W jednej z nich rywale pod postacią hipopotamów zmagali się, by pokazać kto zdoła dłużej wytrzymać pod wodą. Impas trwał jednak i trwał, aż w końcu Set postanowił wyciągnąć rękę do pojednania i zaprosił Horusa na ucztę. Miał to być jednak tylko chytry podstęp. Swobodne podejście Egipcjan (i ich bogów) do seksu doskonale pokazuje tak zwany „Erotyczny papirus” z Turynu. Kiedy Horus się upił Set dopadł go i zgwałcił. Półświadomy bóg-sokół zachował na tyle trzeźwości umysłu, że wsunął sobie dłoń między uda, wskutek czego boskie nasienie Seta nie trafiło do wnętrza ofiary, lecz na jej boską rękę. Gwałciciel tego nie spostrzegł, co miało kluczowe znaczenie dla rozwoju historii. Horus, jak na zgwałconego boga przystało, pobiegł poskarżyć się matce. Ta, widząc nasienie na jego dłoni, czy to obrzydzona, czy rozgniewana hańbą jaka spotkała syna, obcięła mu boską rękę, cisnęła ją do jeziora, po czym stworzyła nową. Nie była to dla niej pierwszyzna – w końcu kiedyś dokooptowała mężowi sztucznego penisa. Ponadto Izyda opracowała godny bogini fortel. Egipski bóg Horus, jeden z bohaterów mitu o gadającym boskim nasieniu. Używszy wonnej maści doprowadziła syna do ejakulacji, zebrała jego nasienie i dyskretnie posmarowała nim sałatę – ulubione warzywo Seta. Ten, przed udaniem się do grona innych bogów, gdzie zamierzał opowiedzieć o tym co zrobił Horusowi skubnął sobie sałaty posmarowanej nasieniem. W tym miejscu należy nadmienić, że dla egipskich bogów akt homoseksualny nie był niczym złym, pod warunkiem, że się owego aktu dokonywało na kimś, a nie pozwalało dokonywać na sobie. Ta druga opcja uznawana była za wielce hańbiącą i niegodną. Udał się więc Set między innych bogów, gdzie czekał już Horus. Opowiedział, ze szczegółami jak brutalnie gwałcił swoją ofiarę. Horus jednak wszystkiemu zaprzeczył. Co więcej, stwierdził nawet, że to on zgwałcił Seta! Na to Tot, jeden z bogów, postanowił rozwiązać sprawę raz na zawsze i wezwał boskie nasienie (tak, boska sperma poza tym, że jest złota i mówiąca reaguje jeszcze na komendy). To należące do Seta nie wyłoniło się z Horusa, lecz z jeziora, gdzie zostało wrzucone wraz z obciętą ręką boga. Horusowa sperma wydobyła się za to z Seta i utworzyła nad jego głową aureolę, co było jednoznacznym dowodem na to, że nie kto inny, a właśnie Set został pohańbiony. Mikstura na potencję drogą do boskości Na ścianach egipskich świątyń przedstawiano często pewną dość charakterystyczną sylwetkę. Wyobrażała ona mężczyznę z jedną ręką, jedna nogą oraz erekcją, owiniętego w białą szatę. Był to Min, bóg płodności. Wedle legendy Min miał być kiedyś zwykłym mężczyzną, poddanym króla Ramzesa Wielkiego. Podczas jednej z wypraw wojennych został ciężko raniony, stracił rękę oraz nogę, przez co nie mógł brać udziału w innych, licznych bataliach wojowniczego faraona. Horus jako sokół w zbiorach British Museum (fot. Aleksandra Zaprutko-Janicka, wykonane w Muzeum Luwru). Pewnego razu, siedząc w mieście, z którego wszyscy mężczyźni wyruszyli na wojnę, otrzymał hiobowe wieści. Armia egipska poniosła straszliwą klęskę. Faraon i wielu żołnierzy zginęli, a reszta trafiła do niewoli. Nasz dzielny Min nie spanikował. Z czosnku i cebuli przyrządził sobie starożytny odpowiednik viagry i wziął się za odbudowę populacji. Wielkie było jego zdziwienie, kiedy pod murami miasta stanął Ramzes ze zwycięską armią a informacja o porażce okazała się nieprawdziwa. Większe chyba było zdziwienie żołnierzy i samego faraona kiedy zobaczyli swe żony (a nie upiekło się nawet królewskiej małżonce) w zaawansowanej ciąży. Jak można było się spodziewać, tłumaczenie się patriotycznymi pobudkami niewiele dało Minowi. Został skazany na śmierć. Po wykonaniu wyroku doceniono jednak jego poświęcenie dla państwa i zaczęto czcić go jako boga płodności. Źródła: D. M. Friedman, Pan niepokorny. Kulturowa historia penisa, Muza, Warszawa 2003. G. Hart, Mity egipskie, Prószyński i S-ka, Poznań 1999. Herodot, Dzieje, Czytelnik, Warszawa 2002. A. Krzemińska, Papirusowa pornografia, „Polityka”, nr 43/2002. A. Niwiński, Mity i symbole religijne starożytnego Egiptu, Iskry, Warszawa 1984. Zobacz również Starożytność Czy niewolnikowi wolno uprawiać seks? Źródło cierpienia i upokorzenia lub środek poprawy własnego losu. Element szczęśliwego związku lub nagroda za posłuszeństwo. Życie seksualne rzymskiego niewolnika mogło przyjąć jedną z tysiąca... 25 lutego 2015 | Autorzy: Roman Sidorski Home Książki Powieść historyczna Bogowie i boginie Egiptu, Grecji, Rzymu, Wikingów i Krajów Skandynawskich Mity opowiadają nam o potężnych bogach, olbrzymach, potworach, nadludziach, bohaterach i zwykłych śmiertelnikach. Ich działania stanowiły wytłumaczenie wielu tajemnic: wyjaśniały, jak powstał świat, skąd wzięli się ludzie, rośliny i zwierzęta, noc i dzień, słońce i gwiazdy, ziemia, zmienność pór roku, pogoda - i samo życie. Historie opisywane przez Leona Ashwortha pomogą wam zrozumieć jak żyli nasi przodkowie, co było dla nich ważne i czego się obawiali. Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni. Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie: • online • przelewem • kartą płatniczą • Blikiem • podczas odbioru W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę. papierowe ebook audiobook wszystkie formaty Sortuj: Podobne książki Oceny Średnia ocen 6,6 / 10 7 ocen Twoja ocena 0 / 10 Cytaty Powiązane treści obejrzyj 01:38 Thor Love and Thunder - The Loop Czy podoba ci się ten film? Bastet (Bast) – w mitologii egipskiej bogini miłości i płodności, przedstawiana jako kot lub kobieta z głową kota. W okresie Nowego Państwa utożsamiana z boginią wojny, Sechmet, a także z boginiami Tefnut i Hathor. Jej kult dotarł do Italii w czasach panowania Rzymian w Egipcie. Większe ośrodki kultu to Bubastis (gdzie odkryto cmentarzysko kotów, jej świętych zwierząt), Memfis, Heliopolis, Teby, Leontopolis, Herakleopolis. Artefaktem bogini było sistrum (uderzany instrument muzyczny), żywiołem zaś ogień i woda. Uznaje się, że była córką boga słońca Re. Partnerem bogini była jej męska forma zwana Basti-czai, Bastet sama była zaś matką Maheesa i według niektórych źródeł, boga księżyca. W wyniku utożsamienia z Mut - Sechmet jej partnerem stał się Ptah, a z Tefnut - Szu. Początkowo z racji urodzenia Bastet była boginią słońca, w późniejszym okresie, pod greckim wpływem przypisywano ją do Księżyca. Bastet posiadała dwa oblicza. Jako bogini płodności i opiekunka ogniska domowego (najczęściej w kociej postaci) uważana była za łagodną boginię opiekuńczą. Jednak istnieją także jej wizerunki z głową lwicy (utożsamiano ją z Sechmet). Postać tę przybierała, aby chronić króla na polu bitwy. Ceniona była za zwinność i siłę. Święta ku czci Bastet obchodzone były głównie w kwietniu i maju. Opisy tych obchodów można znaleźć w pismach Herodota.

mitologia egipska bogowie i boginie